Analiza pisma odręcznego

Pismo odręczne może stać się dowodem sądowym. Jeśli miejsce ma przestępstwo, w którym jednym z dostępnych dowodów jest odręcznie sporządzone pismo, można dopasować je do podejrzanego poprzez proces analizy tego pisma. Takim odręcznym dowodem może być wiele rzeczy, np. sfałszowany dokument, notatka, list, słowem wszystko to, co zawiera odręcznie napisane słowa. Pod uwagę branych jest 12 cech, które pomocne są w scharakteryzowaniu piszącego oraz wskazaniu, czy pismo zostało sporządzone przez tę osobę.

Linia pisma

Badanie linii pisma polega na sprawdzeniu, czy linie stawiane są w sposób regularny, czy może chwiejny i niepewny. Jeśli linia jest rozchwiana, może oznaczać to, że notatka sporządzona została przez osobę, która szybko pisała. Z kolei długotrwałe pisanie może sugerować, iż ktoś skopiował pismo ręczne lub też próbował je zmienić w inny sposób.

Odstępy między literami i słowami

Kolejny element, który sprawdza grafolog to odstępy pomiędzy literami oraz wyrazami. Sprawdzany jest ich rozstaw i oceniane równomierne rozmieszczenie (lub brak wzoru na odstępy).

Wielkość i spójność liter

Sprawdzana jest wielkość oraz spójność liter, czyli stosunek szerokości do wysokości. Badanie polega na sprawdzeniu, czy jest on zgodny w każdej literze.

Płynność pisania

Badanie polega na sprawdzeniu, czy wyraz został zapisany jednym ciągiem, czy też pisząca osoba odrywała rękę od podłoża. To jedna z bardzo istotnych cech, bowiem zbyt częste odrywanie ręki świadczyć może o tym, że dokonana została tu próba podrobienia pisma odręcznego lub kopiowanie treści. 

Łączenie liter

Sprawdzenie polega na dokonaniu analizy w jaki sposób łączą się ze sobą wielkie i małe litery. Grafolog przypatruje się przede wszystkim, czy istnieją takie połączenia i ciągłość, a także przy jakich literach są one stałe.

Kompletność liter

Badaniu podlega kompletność liter, a zatem sposób ich uformowania. Tu przede wszystkim analizowane są informacje dotyczące ewentualnych braków, które pojawić mogły się przy stawianiu konkretnych liter.

Litery drukowane i pisane

Kolejny element, który charakteryzuje pismo to sposób stawiania liter. Ważne jest, czy poszczególne litery zapisywane są w formie pisanej, czy drukowanej. A może są one kombinacją obu rodzajów znaków?

Siła nacisku

Siła nacisku na stalówkę, to również istotny element świadczący o kondycji piszącego. Analizie podlega siła z jaką dokonywany jest nacisk na pióro podczas pociągnięć liter w górę oraz w dół. Istotny jest chociażby moment, w którym wywierany jest ów nacisk

Nachylenie pisma

Badanie, czy litery nachylone są w lewo, czy w prawo.

Nawyki piszącego

Nawyki piszącego, to poddanie ocenie sposobu zapisu pisma. Uwaga poświęcona jest sposobowi zapisu – w podstawowej linii, nad nią lub pod nią.

Ozdobniki

Ten element wymaga znalezienia specjalnych cech, które charakterystyczne są dla piszącego. Najczęściej są to rozmaite maniery pisarskie typu wymyślnych zawijasów, pętelek, etc. 

Rozmieszczenie znaków diakrytycznych

Pod uwagę przy badaniu tej cechy bierze się kilka elementów. Są to między innymi badania, w którym miejscu litery stawiana jest kreska, czy kropka, jak ona wygląda, czy przybiera jakieś niecodzienne formy. Przykładowo badając literę „t”, ważne będzie w którym miejscu piszący stawia kreskę – równo na środku litery, a może nieco pod lub nad połową. Innym istotnym elementem jest odnalezienie odpowiedzi, czy litera „i” posiada kropkę, a jeśli tak, to gdzie ona się znajduje – po lewej, czy może bardziej po prawej stronie litery, etc.

Trzeba przy tym wiedzieć, iż jedna osoba może tworzyć litery w bardzo różny sposób, co ma związek z tym, w którym miejscu w słowie pojawi się dana litera. 

Wymienione cechy pisma, to nie wszystkie elementy, które podlegają ocenie. Analityk pod uwagę musi wziąć jeszcze wiele innych cech. Bardzo istotne jest np. frazowanie, poprawność gramatyczna piszącego, czy ortografia. Są one bardzo ważne, dlatego bezsprzecznie grafolog poddać musi je również ocenie.

Na koniec, istotne są również czynniki takie jak wiek piszącego, czas jaki piszący otrzymał na sporządzenie pisma, jego nastrój, wybór przyrządu piśmienniczego jaki użyty został do zrobienia notatki, choroby, próba zmiany charakteru pisma, czy w końcu spożycie napojów alkoholowych, czy innych środków mających wpływ na trzeźwość i funkcje psychomotoryczne.